OHIOS

Ohios són uns privilegiats pel sol fet d’haver començat a escoltar música des de tan joves. El seu accés a aquesta disciplina de segur que ha estat més fàcil que els grups que els precedeixen i això els converteix en uns alumnes avantatjats. Recordo haver descobert a un d’aquests nois ara farà uns 7 o 8 anys, quan ell tan sols acabava d’entrar a la pubertat. Ara no vull fer de tieta, però he de reconèixer que no podia entendre com un nano d’aquella edat estava escoltant amb tan d’entusiasme grups tan variats com Wilco, Sonic Youth, Liars, Battles o Deerhunter.
Doncs el temps ha passat i resulta que aquest xicot no era només una excepció, sinó que l’acompanyava una generació amb les orelles molt obertes. Ara, amb una mitjana d’edat que ronda la vintena, aquest quartet de Vic pot presumir d’estar fent exactament allò que vol fer i sonar tal i com vol sonar. Han consumit tota la música que els han deixat consumir, s’han empapat de tot i després d’una maqueta i moltes hores de local, ens presenten el seu disc de debut “Faceless”.
Cantat íntegrament en anglès en Pau i en Claudi ens expliquen els seus neguits i els seus desitjos: Lletres quotidianes es barregen amb allò que en podríem anomenar missatges ocults: petites històries que ens presenten personatges desemparats, pessimistes i amb una cara fosca o fins i tot sense rostre.
No tenen por al buit ni a les cançons llargues d’estructures no convencionals. La instrumentació juga un paper molt important en totes les cançons per trencar les normes establertes, arribant al punt de regalar-nos un parell de cançons pràcticament instrumentals (a excepció d’algun cor/crit). Només podem treure’ns el barret davant d’aquest debut que, emboirat pel pop actual, juga fantàsticament bé amb el rock, la progressió i l’emotivitat que ens transporta directament a la dècada que ells van néixer: els noranta.
Premsa i contractació:
aleix@famelic.com
Distribució: info@famelic.com


OHIOS

Ohios son unos privilegiados por el mero hecho de haber empezado a escuchar música desde tan jóvenes. Su acceso a esta disciplina, de bien seguro que ha sido mucho más fácil que a los grupos que les preceden y eso los convierte en alumnos aventajados. Recuerdo haber descubierto a uno de estos chicos hace unos siete u ocho años, cuando él tan sólo acababa de entrar en la pubertad. Ahora tampoco quiero parecer su tía, pero he de reconocer que no podía entender como un chaval a esa edad podía estar escuchando con tanto entusiasmo grupos tan distintos como Wilco, Sonic Youth, Liars, Battles o Deerhunter.
Pues resulta que el tiempo ha pasado y este muchacho no era solamente una excepción, sino que le acompañaba una generación con los oídos bien abiertos. Ahora, con una media de edad que ronda la veintena, este cuarteto de Vic puede presumir de estar haciendo exactamente lo que quiere hacer y sonar tal y como quiere sonar. Han consumido toda la música que les han dejado, se han empapado de todo y después de una maqueta y muchas horas de ensayo, nos presentan su disco de debut “Faceless”.
Cantado íntegramente en inglés, Pau y Claudi nos explican sus inquietudes y deseos: Letras cotidianas se mezclan con eso que podríamos llamar mensajes ocultos: pequeñas historias que nos presentan a personajes desamparados, pesimistas y con una cara oscura o incluso sin rostro.
No le tienen miedo al vacío ni tampoco a las canciones largas de estructuras no convencionales. La instrumentación juega un papel muy importante en todas las canciones para romper las normas establecidas, llegando al punto de regalarnos incluso un par de canciones prácticamente instrumentales (a excepción de algún coro/grito). Lo único que podemos hacer es quitarnos el sombrero delante de este debut que, nublado por el pop actual, juega fantásticamente bien con el rock, la progresión y la emotividad que nos transporta directamente a la década en la que ellos nacieron: los noventa.
Prensa y contractación:
aleix@famelic.com
Distribución: info@famelic.com


OHIOS

Ohios are privileged for the sole fact that they started listening to music at such a young age. Getting access to this discipline has surely been easier for them than it has been for groups who have come before them and this makes them students with an advantage. I remember discovering one of these guys around 7 or 8 years ago when he had only just hit puberty. Now I don’t want to come across as an oldie, but I have to admit that I couldn’t understand how a guy that age was listening so enthusiastically to different groups such as Wilco, Sonic Youth, Liars, Battles or Deerhunter.
Time has passed and it turns out that this guy wasn’t an exception. Instead, he was accompanied by a generation with their ears wide open. Now, with an average age of 20, this quartet from Vic can really boast that they are doing exactly what they want to be doing and that they sound just how they want to sound. They’ve taken in all the music available, soaked it up and after a demo and many hours in the rehearsal space, they now to present to us their debut album ‘Faceless‘.
Pau and Claudi tell us all their worries and desires: Everyday lyrics mix with that which we could call hidden messages: short stories which present helpless and pessimistic characters with a dark face or even no face at all.
They’re not afraid of the void or of long songs with non-conventional structures. The instrumentation plays a very important role in all songs in breaking established norms and even gets as far as gifting us a couple of songs which are practically entirely instrumental (with the exception of the odd vocal harmony/shout). We can but only take off our hats to this debut which, misted by pop, plays fantastically with rock, progression and emotion which transports us directly to the decade in which they were born: the nineties.
Press & booking:
aleix@famelic.com
Distribution: info@famelic.com